Een foto van de Delfshaven

Helaas heb ik alweer een poos niets meer van me kunnen laten horen…
26 februari, een bijzondere dag, we mochten voor het echt gaan varen. Dit keer niet op de radarsimulator maar op het opleidingsschip de Delfshaven, onder (oud)leerlingen wel bekend als de kotskotter.

De dag begon op tijd, om half negen werden we bij de Jobshaven, bij school verwacht, waar de Delfshaven al lag. Aan boord dronken we een kort bakkie en toen we compleet waren (Ik ging op pad met 4 medestudenten) mochten we assisteren bij het trossen losgooien om te vertrekken. Eenmaal los van wal kregen we door het begeleidende bemanningslid uitleg over de ankerlier en hoe men met trossen om moet gaan, zoals netjes opbergen na gebruik en het juist vastleggen van het schip.

Intussen had de kapitein ons naar de waalhaven gevaren en mochten we naar de brug toe om te gaan beginnen aan de manoeuvreeroefeningen. Na wat korte uitleg over het schip en de apparatuur op de brug mochten we van start met de eerste oefening. Het stilleggen van het schip. Door schroefwerking van een schip zal de achtersteven bij het achteruitslaan een kant op uitwijken. Op deze uitwijking moet je anticiperen bij het stilleggen van het schip, waar we mooi mee konden oefen bij het uitvoeren van de oefening. Om de beurt mochten we achter het roer (pookje) en de telegraaf dit zelf gaan proberen.

Vervolgens was de opdracht om rond te gaan op kort bestek (in auto-termen ‘straatje keren’), van belang is om hierbij goed de snelheid en de afstand tot de kade in te schatten. De Delfshaven reageert erg traag op de telegraaf, het duurt namelijk ongeveer 6 seconden voordat de machine doet wat je op de telegraaf aangeeft. Goed opletten dus dat je als je recht op de kant afvaart op tijd gas achteruit geeft

Nadat we allemaal aan de beurt zijn geweest mochten we het schip gaan meren aan bakboord zijde. Een makkie dacht ik, gewend aan het manoeuvreren met een jacht met boegschroef. Niet dus, we moesten de boegschroef achterwege laten en volledig op het roer en de schroefwerking het schip tegen de kant krijgen. Maar oefening baart kunst, en na drie keer afgekeken te hebben bij mijn klasgenoten is het mij toch zelf aardig gelukt :), alleen een beetje dicht op de kant…

De tijd aan boord was alweer veel te snel voorbij en we moesten helaas al weer terug naar school om te wisselen met de volgende groep. We mochten nog even helpen met het afmeren en de trossen vast te maken, maar toen was het avontuur toch weer voorbij. Ik vond het een erg gave ervaring, vooral leuk om nu daadwerkelijk aan boord te staan en de theoretische kennis toe te kunnen passen in de praktijk.

Hieronder zie je een foto gemaakt door een klasgenoot van de Delfshaven en een actiefoto aan boord .

Naast hulpwerktuigen zijn we ook bezig geweest met pneumatiek bij Electrical engineering, oftewel weer lekker spelen met snoertjes en slangetjes Het is heel grappig om te zien dat de schakelingen die we vorige periode moesten maken met elektro bij pneumatiek vrijwel hetzelfde werkt. Verder is het leuk om te zien dat je echt vooruit gaat en naarmate de periode vorderde dat je steeds ingewikkeldere schema’s kon lezen, begrijpen en bouwen!

Dan hadden we deze periode ook nog iets bijzonders,we gingen aan de gang bij Engels voor ons MARCOM-A certificaat. De lessen waren heel erg leuk om te volgen. We liepen met de leraar langzaam door alle SMCP zinnen (Standard Marine Communication Phrases) en leerde deze toe te passen. We begonnen deze periode gelijk al spannend met in de eerste lessen het verzenden van MAYDAY-berichten. Verder behandelden we het alphabet, aparte uitspraak van bepaalde getallen en andere vreemde zinnen. En nu de taak om alles uit mijn hoofd te leren voor de toets van vrijdag Al moet het dankzij de powerpoint van de leraar wel lukken want alles staat duidelijk uitgelegd en is zelfs ingesproken.

En nu maar weer hard gaan leren, want eerlijk gezegd is dit een beetje leerontwijkend gedrag…

Mede dankzij de berichten op deze site (welke een duidelijk beeld scheppen over de opleiding en het beroep) ben ik verliefd geworden op de zeevaart en heb me ingeschreven voor deze opleiding. Ik heb vorige week de introductie week gehad waarin ik kennisgemaakt heb met de school, de scheepvaart en de stad Rotterdam en vooral mijn medestudenten. En toen op maandag 31 augustus, na leuke activiteiten en interessante excursies van vorige week, de boeken in. Ik ben deze periode begonnen met navigatie, waar we met een hoog tempo door de stof heen gaan. Wat mij opviel is dat ik tijdens deze lessen direct al in aanraking kwam met het beroep en het zeemansleven. De leraren zijn enthousiast en leggen de theorie uit met hun eigen ervaringen, dit schept meteen duidelijkheid en geeft goed weer wat je er daadwerkelijk mee kan.

Huh!? Zullen sommigen misschien wel denken, wat moet die jongen hier? Mitchel Troost plaatste altijd berichten over de opleiding en alles er om heen. Hij is inmiddels geslaagd en zal nu berichten plaatsen vanaf de werkvloer. Juist omdat ik zo gemotiveerd en geënthousiasmeerd werd door deze site vond ik het jammer dat er geen berichten meer geplaatst zouden worden over de opleiding. Daarom zal ik deze taak nu op me nemen door met enige regelmaat berichten te delen over mijn ervaringen op school. Ik hoop ook zo anderen weer aan te spreken om zich meer te gaan verdiepen in de maritieme wereld.

Ik heb er zin in!

Gr. Evert Gielesen

De komende week zal ik een iets uitgebreider verslag schrijven van de lange weg en de ervaringen van het afstuderen. Ook zal ik proberen de binnengekomen vragen en verzoeken van de afgelopen weken zo spoedig mogelijk te beantwoorden.

Aan alles komt een einde, zo ook aan deze tweede stage aan boord van de Maersk Kampala. De afgelopen dagen, weken en maanden zijn erg leerzaam, druk, maar bovenal erg leuk geweest: ‘Haven in en Haven uit’. Om met de woorden van Herman van Veen te spreken: ‘we zullen rennen, springen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan. Wat ons verder nog te wachten staat? Om precies te zijn vijf dagen varen en een vlucht van Dubai terug naar de oude vertrouwde hollandsche bodem.

That’s all folks, een uitgebreider verslag + foto’s hebben julie nog van ons tegoed!