Allereerst begonnen wij (ik had mijn vriendin meegebracht) met een bezoekje aan de Zeeland, het schip dat in de foto in mijn vorige stukje op de achtergrond is te zien. Op de kade voor het schip was ook flink uitgepakt met o.a. een survivalbaan, schietbaan, en een soort circuit waar constant rupsbandvoertuigen rondjes reden. De Zeeland is, zoals eerder vermeld, een Oceangoing Patrol Vessel (OPV) van de Hollandklasse, oftewel een patrouilleschip. Het is 107,6m lang, 16 meter breed en heeft een waterverplaatsing van 3750 ton. Eind 2009 is begonnen met de bouw door Damen Schelde Naval Shipbuilding, en het schip is in 2012 afgeleverd, dus het is gloednieuw. De twee dieselmotoren die de dieselelektrische voortstuwing verzorgen leveren gezamelijk 5,4 MW (ong. 14,500 pk), waarmee het schip een topsnelheid heeft van 22 knopen. Naast een 50-koppige bemanning is het schip ook uitgerust met een 76-milimeterkanon, een 30-milimeterkanon (beide op de voorsteven), en een hele rits mitrailleurs. Ook zijn er een NH-90 helikopter en 2 speedboten aan boord. In het schip werd een presentatie gegeven over piraterij, maar mijn vriendin kreeg hier de zenuwen van dus deze hebben we gelaten voor wat het was. De brug leek verdraaid veel op een brug zoals ik die ken, met Heading indicators, Rate of Turn indicators, radar, enz. en verdraaid weinig grote rode knoppen om kernoorlogen mee te ontketenen.

Even verderop lag de Hr. MS. De Ruyter, een fregat uit de Zeven Provinciën-klasse (wie verzint die namen?). Dit schip is met 144 meter lengte en 17 meter breedte een slagje groter dan de Zeeland. Het schip is primair bedoeld als luchtverdediging voor een scheepsverband. Ook kan het dienen als vlaggenschip (commandocentrum), en in die hoedanigheid heeft het tweemaal dienst gedaan in de Golf van Aden, als onderdeel van de antipiraterijmissie Ocean Shield. De 2 Wärtsilä 16 V26 dieselmotoren (13.600 pk totaal) en 2 Rolls Royce Spey SM 1A gasturbines (52.300 pk totaal) stuwen dit schip, dat met 6.050 ton waterverplaatsing geen kleintje is, naar een verbazingwekkende topsnelheid van 30 knopen!

De marine had geen moeite gespaard en zelfs een heuse onderzeeër van de Walrusklasse (wederom, wie?), de Hr. Ms. Zeeleeuw, aan de kade gelegd. Hiervoor stond echter een enorme rij, aangezien de ruimte aan boord natuurlijk zeer beperkt was, in tegenstelling tot de belangstelling. Met 68 meter lang en 2450 ton waterverplaatsing (aan oppervlak, 2800 ton onder water) was dit een kleintje, naast de De Ruyter. De 3 SEMT-Pielstick diesels van 4,63 MW en de Holec elektromotor 5,1 MW (6910 pk) zorgen ervoor dat de Zeeleeuw een topsnelheid van 20 knopen heeft. Door de dieselelektrische aandrijving is het schip echter muisstil, en maakt het zelfs minder geluid dan een kernonderzeeër.

Hierna werd het tijd voor het eerste en laatste niet-marineschip, de HAM 317 van Van Oord. Dit is een sleephopperzuiger (een schip met een soort enorme stofzuiger eraan, om zand van de bodem te zuigen, om het later ergens anders weer op te spuiten), die o.a. wordt ingezet om de Tweede Maasvlakte te bouwen. Met 96 meter lengte en 18 meter breedte viel dit schip lichtelijk achter bij de flitsende marineschepen, maar het indrukwekkende netwerk van pijpen en het feit dat het ruim (waar het zand in op wordt geslagen) volledig open is, maakten een hoop goed. Een rondje over de brug kon eigenlijk weinig aan het licht brengen dat mij nog niet bekend voorkwam.

Daarnaast krioelde het op de Nieuwe Maas van de schepen. Het BVA-regelement (Bepalingen te Voorkoming van Aanvaringen) kon wel uit het raam, want er was geen touw aan vast te knopen. Het mag een klein wonder heten dat er geen dam van gezonken schepen dwars over het water naast de Erasmusbrug ligt. Daarnaast waren er spectaculaire demonstraties van onder andere de waterpolitie, de mariniers, helikopters etc. Ook de sfeer liet niets te wensen over, met vele bandjes en koren die de kade een weekend lang hun podium mochten noemen. Als kers op de taart werkte het weer ook prachtig mee, en dus kan ik niet anders concluderen dan dit een zeer geslaagde editie van de Wereldhavendagen was. Volgend jaar is het thema Rusland. Haal de berenmutsen en vodka maar vast uit de kast!

De foto’s zijn helaas van mindere kwaliteit, daar ze met mijn mobiele telefoon zijn genomen. M’n vriendin had d’r camera meegenomen, maar die had kuren.

Eén bemanningslid zou gewond zijn geraakt tijdens de aanval, en er wordt ook nog een bemanningslid vermist. Men vermoedt dat de vermiste man ook is gegijzeld. De veertien koppige bemanning van de Breiz Klipper bestaat uit Russen, Oekraïners en Filipijnen. De nationaliteit van de gijzelaars is niet bekend gemaakt.

Seatrade meldt dat het nog niet gelukt is om contact te krijgen met de piraten. Verder is het ook nog niet bekend waar de piraten en hun gijzelaars zich op dit moment bevinden. De 111 meter lange Breiz Klipper had vooral gekoelde lading aan boord, waaronder vis. Ze was onderweg naar Port Harcourt om daar lading te lossen.

Bron en foto: Nieuwsblad Transport.

Op dit moment hebben Somalische piraten, na de vrijlating van de Rosalia D’Amato, nog negen gekaapte schepen en hun ruim 220 bemanningsleden in hun macht. Dat is relatief goed nieuws, want in dezelfde periode vorig jaar hielden Somalische piraten meer dan veertig schepen en zevenhonderd bemanningsleden gevangen.

Bron: NieuwsbladTransport en foto.

Een andere primaire taak van het schip was het surveilleren voor de bestrijding van piraterij. EU NAVFOR commandant en admiraal Thomas E.P. Jugel bedankte de gehele bemanning van Hr. Ms. Zuiderkruis voor hun hulp en inzet tijdens de drie maanden. Jugel gaf aan dat de inzet van het bevoorradingsschip bij de missie een overtuigend succes was. Ten slotte prees hij de betrouwbaarheid en flexibiliteit van het schip nog eens aan.

Hr. Ms. Zuiderkruis keert nu terug naar haar thuishaven, Den Helder.

Bron en foto: EU NAVFOR.

Bron en foto: EU NAVFOR.