Na een klim van een aantal meter, waren we dan echt aan boord van de Yeoman Bridge. De roeiers gooiden het schip los, waarna we konden vertrekken. Eerst een stukje tegenwind, en daarna de draai richting zee. Na een aantal mijl op zee werden we opgepikt door een klein bootje, die ons bij de grote loodsboot bracht: de Markab. Hier kregen we een lekkere maar korte lunch, want er was vrij snel al weer werk aan de winkel: de tender Colombia lag te wachten om ons naar het volgende schip te brengen. Het was dus snel overstappen, en vol gas naar het nieuwe schip. Dit nieuwe schip werd de Celtic Challenger, die we helemaal naar Moerdijk moesten gaan loodsen.

Aangezien dit 89,99 meter lange schip vrij diep lag, was de overstap dit keer vrij klein. De Celtic Challenger is een vrachtschip, die onder de vlag van Groot Brittanië vaart. Toen we Hoek van Holland voorbij waren, was de reis eigenlijk pas net begonnen. Via de Botlek- en Spijkenisserbrug gingen we de Oude Maas over tot aan Dordrecht. Bij Dordrecht zetten we koers richting Moerdijk. We staken het Hollandsch Diep over, waarna we in Moerdijk het schip op haar plek legden.

Ook was deze dag, na de eerste keer, weer een super leuke ervaring! Deze keer was het vooral leuk dat we op een vrij groot schip kwamen. Ook was dit wel uniek, want schepen als deze, met stenen voor Maasvlakte 2, komen maar af en toe hier om te lossen, en het zou bovendien bijna één van haar laatste reizen hier naartoe zijn. Verder was het natuurlijk ook leuk om met de Celtic Challenger helemaal naar Moerdijk te varen. Het was hier in ieder geval prachtig weer voor. Nu ben ik zeker om.. zou ik misschien al kunnen solliciteren?!

Natuurlijk heb ik ook foto’s gemaakt vandaag. Foto 1 is gemaakt vanaf de Yeoman Bridge, toen we net vertrokken waren. Foto 2 is ook vanaf de Yeoman Bridge gemaakt, net voordat we op de Markab (ook te zien op de foto) overstapten. Foto 3 is gemaakt vanaf de Celtic Challenger, nabij Hoek van Holland. De vierde en laatste foto is ook van de Celtic Challenger, ter hoogte van de Botlekbrug (die je ook op de foto kunt zien).

We begonnen vanmiddag met het rijden naar het loodskantoor in het Botlekgebied. Daar stond de taxi al bijna klaar om ons naar Dordrecht te brengen, waar het eerste schip lag. Het ging om de 101 meter lange tanker de Christian Essberger. Begeleid door een sleepbootje manoeuvreerde de loods het schip de haven uit, en gingen we richting zee. We kwamen langs de Spijkenisser- en de Botlekbrug, en gingen de Nieuwe Waterweg op. We lieten Hoek van Holland een stuk achter ons, en zetten koers naar het westen. Na een tijdje kwam de loodsboot de Draco ons oppikken. Na een kleine sprong van de Essberger naar de Draco, zette de loodsboot koers naar een Russische ‘plofbak’, om daar een andere loods op te pikken. Na een zeer kort bezoek aan de grote loodsboot, de Markab, was het tijd om koers te zetten naar het volgende schip.

Dit schip moesten we de Rotterdamse haven in gaan loodsen. Het ging hier om de precies 100 meter lange Twister. Deze keer was het van de loodsboot, via het trappetje, het andere schip op. Na een tijdje met het schip gevaren te hebben kwamen we weer bij Maasmond aan, en bleven we dit keer aan de stuurboord-kant, om op die manier het Calandkanaal in te gaan. Na een 180°-manoeuvre lagen we precies goed om het schip op de juiste plaats vast te gaan leggen met behulp van roeiers. Nadat het schip goed vast lag, gingen we met de roeiers mee naar de overkant, waar er al een taxi op ons stond te wachten. Deze taxi bracht ons weer terug bij het loodskantoor, waar onze auto nog geparkeerd stond. De dag zat erop, op het naar huis rijden na dan. Ik vond het echt super om het leven van een loods eens een keer van dichtbij mee te maken. Wat een droombaan zeg..