Een foto van de Delfshaven

Helaas heb ik alweer een poos niets meer van me kunnen laten horen…
26 februari, een bijzondere dag, we mochten voor het echt gaan varen. Dit keer niet op de radarsimulator maar op het opleidingsschip de Delfshaven, onder (oud)leerlingen wel bekend als de kotskotter.

De dag begon op tijd, om half negen werden we bij de Jobshaven, bij school verwacht, waar de Delfshaven al lag. Aan boord dronken we een kort bakkie en toen we compleet waren (Ik ging op pad met 4 medestudenten) mochten we assisteren bij het trossen losgooien om te vertrekken. Eenmaal los van wal kregen we door het begeleidende bemanningslid uitleg over de ankerlier en hoe men met trossen om moet gaan, zoals netjes opbergen na gebruik en het juist vastleggen van het schip.

Intussen had de kapitein ons naar de waalhaven gevaren en mochten we naar de brug toe om te gaan beginnen aan de manoeuvreeroefeningen. Na wat korte uitleg over het schip en de apparatuur op de brug mochten we van start met de eerste oefening. Het stilleggen van het schip. Door schroefwerking van een schip zal de achtersteven bij het achteruitslaan een kant op uitwijken. Op deze uitwijking moet je anticiperen bij het stilleggen van het schip, waar we mooi mee konden oefen bij het uitvoeren van de oefening. Om de beurt mochten we achter het roer (pookje) en de telegraaf dit zelf gaan proberen.

Vervolgens was de opdracht om rond te gaan op kort bestek (in auto-termen ‘straatje keren’), van belang is om hierbij goed de snelheid en de afstand tot de kade in te schatten. De Delfshaven reageert erg traag op de telegraaf, het duurt namelijk ongeveer 6 seconden voordat de machine doet wat je op de telegraaf aangeeft. Goed opletten dus dat je als je recht op de kant afvaart op tijd gas achteruit geeft

Nadat we allemaal aan de beurt zijn geweest mochten we het schip gaan meren aan bakboord zijde. Een makkie dacht ik, gewend aan het manoeuvreren met een jacht met boegschroef. Niet dus, we moesten de boegschroef achterwege laten en volledig op het roer en de schroefwerking het schip tegen de kant krijgen. Maar oefening baart kunst, en na drie keer afgekeken te hebben bij mijn klasgenoten is het mij toch zelf aardig gelukt :), alleen een beetje dicht op de kant…

De tijd aan boord was alweer veel te snel voorbij en we moesten helaas al weer terug naar school om te wisselen met de volgende groep. We mochten nog even helpen met het afmeren en de trossen vast te maken, maar toen was het avontuur toch weer voorbij. Ik vond het een erg gave ervaring, vooral leuk om nu daadwerkelijk aan boord te staan en de theoretische kennis toe te kunnen passen in de praktijk.

Hieronder zie je een foto gemaakt door een klasgenoot van de Delfshaven en een actiefoto aan boord .

We begonnen bij oefening 4 dus met de basis van de enkele hoeklas uit oefening 3. De tweede las legden we onder een hoek van 70°, waarbij we de eerste las volledig bedekten. Ten slotte maakten we een derde las op 25°, waarbij we de net gelegde tweede las maar voor een deel bedekten. Op de foto’s is het uiteindelijke resultaat te zien. Dit is in mijn geval een ‘plus’ geworden, doordat ik ook aan de andere kant een klein plaatje gelast had. Dit ging gemakkelijk met behulp van de standaard, waar ik het werkstuk van oefening 3 gewoon ondersteboven in kon zetten, en zo van voor af aan kon beginnen aan de andere kant.

Bij oefening 2 moest je beginnen met één rups te leggen aan de bovenkant van het materiaal, waarna je rups nummer twee daar half over heen legde. Rups nummer drie ging dan daar weer half over heen, waarna het materiaal gekoeld moest worden, om te voorkomen dat de metalen plaat te warm zou worden. Na het koelen moest je weer verder gaan en weer drie rupsen half over elkaar leggen, voordat er weer gekoeld moest worden. Zo ging ik nog enkele keren verder, tot ik 12 rupsen over elkaar had gelegd. Het resultaat is op de foto’s bij dit bericht te zien. De docent heeft het resultaat als voldoende beoordeeld, waardoor ik de volgende les mag beginnen het oefening 3: het maken van een hoeklas.

Gisteren tijdens de les is mijn werkstuk nagekeken, en kreeg ik te horen dat ik hier een 9 voor gehaald heb. Tijdens het draaien had ik een klein foutje gemaakt: bij het correct maken van de onderlinge afstand tussen de trappen ging ik met de bijtel net iets tegen het werkstuk aan, waardoor de diameter daar net iets kleiner geworden was. Op dit schoonheidsfoutje na heb ik deze oefening nu dus goed afgerond. Komende weken zal ik met de tweede draaibank-oefening beginnen.

Door de plaatjes precies op elkaar vast te klemmen, kun je gemakkelijk de bovenkant aaneensmelten. Door het werkstukje telkens te draaien, maak je aan elke kant een randlas, en zitten de plaatjes aan de randen volledig aan elkaar gesmolten. Het linker werkstukje op de foto is het resultaat van oefening 2.

Oefening 3 heeft erg veel weg van oefening 2, hoewel het bij deze oefening de bedoeling was twee dikkere plaatjes mét toevoegmateriaal aan elkaar te smelten. Ook bij deze oefening heb ik de plaatjes dus precies op elkaar vastgeklemd, en aan elke zijde een randlas gemaakt. Het resultaat van deze oefening is het rechter werkstukje op de foto. Volgende week zal ik verder gaan met de oefeningen, en onder andere een voeglas gaan maken.