Pfoe, wat gaat de tijd toch snel. Het voelt soms alsof ik net begonnen ben aan het jaar (is ook wel zo), maar toch zijn er ineens twee weken voorbij geslipt. De tijd vliegt als je het naar je zin hebt!

We zijn jaar 2 lekker stevig weer begonnen. Vorig jaar deden we (afgewisseld) 2 periodes technisch en 2 periodes nautisch (navigatie en beladen), maar nu gaat alles door elkaar heen. Bij het vak navigatie behandelen we deze periode nautische instrumenten. Hier kijken we naar de meeste systemen die je aan boord gebruikt zoals o.a. het GPS-systeem, de snelheidsmeter en de dieptemeter. Juist omdat je ze zo vaak gebruikt, is het goed en interessant om te weten hoe deze systemen werken.

Bij stabiliteit is het rekenen geblazen. De stof van vorig jaar is kort herhaald en opgefrisd, waarna we weer gelijk met nieuwe stof en nieuwe rekenmethodes kunnen oefenen. Wat ik wel erg leuk vond afgelopen week, is dat we als huiswerk een scheepsongeluk van de ‘Pioner Onegi’ moesten analyseren. Bij deze opdracht moesten we onze kennis over stabiliteit gebruiken om te bepalen wat er nu fout was gegaan bij het schip, een erg leuke manier om je kennis toe te passen in de praktijk!

Het technische gedeelte van de opleiding bestaat deze periode uit eigenlijk 3 onderdelen (naast natuurkunde en elektrotechniek, want dat hebben we ook nog ;)) In de theorielessen behandelen we deze periode materiaalkennis of sterkteleer, waarbij we bekijken wat de krachten is die stoffen (voornamelijk staal) kunnen verdragen. Verder kijken we naar gereedschappen, welke soorten heb je en hoe moet je deze gebruiken? En als laatste gaan we dieper in op scheepsdieselmotoren, hierbij breiden we onze kennis uit over hoe zo een machine in elkaar zit en hoe het allemaal werkt. Wat het leuke is van deze module, is dat de theorie van de 3 verschillende onderdelen bij elkaar komen in de machinekamer practica. Hier pas je je kennis over gereedschappen en sterkteleer toe als je opdrachten doet over een onderdeel van de scheepsdieselmotor. Daarnaast is zo’n praktijkles ook een leuke afwisseling met de ‘saaie’ theorielessen.

Maar gelukkig is school niet alleen maar suf voor je uit zitten staren in de lessen. Aangezien mijn school langs de maas staat in Rotterdam, vaart er af en toe nog wat interessants voorbij. Zo kreeg ik vorige week een aangename verrassing toen ik ’s ochtends naar school liep; Het cruiseschip de ‘Aida Prima’ ging weer naar zee en dat levert mooie plaatjes op.

Evert Gielesen

“Dit is oud nieuws!”, hoor ik u dan denken, “Waarom oude cruiseschepen uit de sloot halen?”, en daar heeft u dan volkomen gelijk in. Ware het niet het geval dat Discovery Channel een documentaire over de ramp maakt. “Nog steeds niet wereldschokkends.”, zou u zeggen, “Dat doen ze wel vaker.”. Het leuke is echter dat men zich voor deskundigheid heeft gewend tot het STC, en in specifiek Joris de Groot. Joris geeft namelijk les over voortstuwingssystemen en kan vrijwel altijd in de kelder van de school gevonden worden, waar de dieselmotoren zich bevinden die worden gebruikt voor de practica betreffende voortstuwingseenheden. Welke geheimen van de smid Joris aan de nieuwsgierige filmers heeft overhandigd weet ik zelf ook niet, maar op 13 januari 2013 (precies een jaar na de ramp) zullen wij het weten. De documentaire wordt dan namelijk uitgezonden op Discovery Channel. Zet het in de agenda!

Bron en foto: STC Facebookpagina.

Dus, sinds jaar is de Hogeschool voor de Zeevaart overgegaan in de RMU. Dit omdat de school dit jaar enkele HBO-opleidingen die nauwe verwantschap met de maritieme sector hebben heeft overgenomen van InHolland (zoals Scheepsbouw en Chemische Procestechniek). Dit is echter geen zeevaart, en daarom is de naam Hogeschool voor de Zeevaart het raam uit en heeft de RMU zijn intrede gedaan.

Daarnaast kan ik melden dat de STC-group een nieuw schip heeft gekocht (zie foto). Het is een oude RPA-boot, compleet met waterkanonnen! Het schip is herdoopt tot STC Albatros. Op de achtergrond zien we de Zeeland, een Oceangoing Patrol Vessel uit de Hollandklasse van de marine.  

Tot zover mijn korte introductie. Ik wil via deze weg mijn medestudenten nogmaals een fijne stage en een behouden vaart wensen!

De Albatros met op de achtergrond de Zeeland.

Bron: STC Group Facebookpagina

Het is zeer interessant, en er is erg veel te zien. Bovendien is er ook veel te doen. De hypermoderne brugsimulatoren op de eerste verdieping zullen open zijn, dus daar moet je zeker een kijkje gaan nemen. Je kunt hier bijvoorbeeld proberen met een zeeschip een haven binnen te lopen. Ook de machinekamer en de andere praktijkruimten op de begane grond zijn zeker de moeite waard voor een bezoek. Verder kun je natuurlijk ook gewoon in de rest van het gebouw rondkijken.

Ten slotte zullen er in het gebouw waarschijnlijk ook rederijen met stands staan, zodat je daar eventueel extra informatie kunt krijgen over je toekomstige stage, of zelfs je beroep. Een praatje met een beroepsbeoefenaar, van de opleiding die je misschien wilt gaan doen, maakt vaak ook al veel duidelijk over hoe het later tijdens het beroep in z’n werking gaat. Zelf zal ik beide dagen na enige tijd waarschijnlijk ook op de dertiende verdieping te vinden zijn bij de stand van de Hogeschool voor de Zeevaart. Hier zal ik voorlichting geven en mijn ervaringen met de HBO-opleiding delen.

De open avond op vrijdag 23 maart 2012 zal van 18:00 tot 21:00 uur duren.

De open dag op zaterdag 24 maart 2012 duurt van 10:00 tot 14:00 uur.

Klik hier voor de contactgegevens van de hoofdlocatie van het STC.

Klik hier voor de contactgegevens van de overige locaties van het STC.

Verder hadden we nog een kleine reisvoorbereiding gemaakt voor de volgende dag. Volgens het weerbericht zou er flink wat wind zijn, dus hadden we ook, naast de standaard route over zee, de alternatieve, binnendoor-route voorbereid. De reis zou weer eindigen in Rotterdam, omdat wij de laatste groep studenten waren.

Vanochtend iets voor 7:00 uur vertrokken we richting zee. Eerst de haven uit via de sluis, en dan de geulen volgen. Bij Westkapelle heb ik nog een zichtpeiling gedaan op de lichtenlijn van de vuurtoren en een ander vuur. Op deze manier konden we de tc van het gyrokompas bepalen.

Helaas kwam de weersvoorspelling uit: er stond flink wat wind. Dit zorgde voor een flinke zeegang, wat bij sommige mensen voor een vorm van zeeziekte zorgde. Hierdoor heb ook ik jammer genoeg niet veel meegekregen van het stuk zee tot aan Maasmond. Rond 15:00 uur kwamen we aan in de Jobshaven bij de hoofdlocatie van het STC in Rotterdam. Hier werden we afgezet, zodat we gemakkelijk richting huis konden gaan.

Al met al was het een leuke dag om voor de verandering weer eens met de Delfshaven mee te varen. De zeeziekte was uiteraard alleen wat minder.