Pfoe, wat gaat de tijd toch snel. Het voelt soms alsof ik net begonnen ben aan het jaar (is ook wel zo), maar toch zijn er ineens twee weken voorbij geslipt. De tijd vliegt als je het naar je zin hebt!

We zijn jaar 2 lekker stevig weer begonnen. Vorig jaar deden we (afgewisseld) 2 periodes technisch en 2 periodes nautisch (navigatie en beladen), maar nu gaat alles door elkaar heen. Bij het vak navigatie behandelen we deze periode nautische instrumenten. Hier kijken we naar de meeste systemen die je aan boord gebruikt zoals o.a. het GPS-systeem, de snelheidsmeter en de dieptemeter. Juist omdat je ze zo vaak gebruikt, is het goed en interessant om te weten hoe deze systemen werken.

Bij stabiliteit is het rekenen geblazen. De stof van vorig jaar is kort herhaald en opgefrisd, waarna we weer gelijk met nieuwe stof en nieuwe rekenmethodes kunnen oefenen. Wat ik wel erg leuk vond afgelopen week, is dat we als huiswerk een scheepsongeluk van de ‘Pioner Onegi’ moesten analyseren. Bij deze opdracht moesten we onze kennis over stabiliteit gebruiken om te bepalen wat er nu fout was gegaan bij het schip, een erg leuke manier om je kennis toe te passen in de praktijk!

Het technische gedeelte van de opleiding bestaat deze periode uit eigenlijk 3 onderdelen (naast natuurkunde en elektrotechniek, want dat hebben we ook nog ;)) In de theorielessen behandelen we deze periode materiaalkennis of sterkteleer, waarbij we bekijken wat de krachten is die stoffen (voornamelijk staal) kunnen verdragen. Verder kijken we naar gereedschappen, welke soorten heb je en hoe moet je deze gebruiken? En als laatste gaan we dieper in op scheepsdieselmotoren, hierbij breiden we onze kennis uit over hoe zo een machine in elkaar zit en hoe het allemaal werkt. Wat het leuke is van deze module, is dat de theorie van de 3 verschillende onderdelen bij elkaar komen in de machinekamer practica. Hier pas je je kennis over gereedschappen en sterkteleer toe als je opdrachten doet over een onderdeel van de scheepsdieselmotor. Daarnaast is zo’n praktijkles ook een leuke afwisseling met de ‘saaie’ theorielessen.

Maar gelukkig is school niet alleen maar suf voor je uit zitten staren in de lessen. Aangezien mijn school langs de maas staat in Rotterdam, vaart er af en toe nog wat interessants voorbij. Zo kreeg ik vorige week een aangename verrassing toen ik ’s ochtends naar school liep; Het cruiseschip de ‘Aida Prima’ ging weer naar zee en dat levert mooie plaatjes op.

Evert Gielesen

Het milieu was een belangrijk aspect tijdens het symposium. Bij bijna alle projecten kwam dit wel naar voren. De eerste presentatie was van DCMR Milieudienst Rijnmond. Hier werden onder andere onderzoekresultaten van emissies van bijvoorbeeld NOx en CO2 binnen en rondom de Rotterdamse haven getoond. Eén projectgroep had met dit onderzoek meegewerkt, waaruit kwam dat de uitstoot van SOx duidelijk lager is geworden ten opzichte van 2003, met name door strengere wetgeving (SECA).

De tweede presentatie was van een projectgroep die Dimethylether als vervangende brandstof voor zware olie of gasolie aan boord van schepen. Tijdens de presentatie werden toepassingen van deze brandstof die men nu al uitvoerd, genoemd. Ook werd de technische werking en de volgen van deze brandstof in een scheepsmotor genoemd.

De presentatie daarna ging over de zogenaamde ‘shore connection’ voor zeeschepen in havens. Op deze manier hoeven er geen generatoren meer aan boord van het schip te draaien voor de stroomvoorziening in de haven. Deze elektriciteit wordt dan door een walverbinding naar het schip gebracht. In de presentatie kwam naar voren hoe dit technisch opgelost zou kunnen worden, en welke systemen daar aan boord en aan de wal voor nodig zijn.

Voor de koffiepauze sloot de vierde groep af met ‘100% electricity’: een manier om op 100% elektriciteit te gaan varen. In deze presentatie kwam naar voren dat ze binnen hun project gekeken hebben naar alle mogelijke vormen van accu’s en elektrochemische cellen, en daar de best toepasbare hebben uitgekozen. Daarna heeft met gekeken naar de integratie binnen een schip door een voorbeeld ferry te nemen en te berekenen hoeveel cellen er nodig zouden zijn om dit schip te laten varen. Naast gewicht en volume, bleek ook laadtijd één van de nadelen.

Na de koffiepauze vervolgde men met ‘Retrofitting’: het upgraden van de systemen van de wat oudere schepen, zodat nieuwbouw niet nodig is. Hierbij heeft men enkele voorbeelden van systemen genoemd, waaronder ‘scrubbers’ en ‘SCR’-systemen, waarmee de uitstoot verlaagd zou kunnen worden.

Voor de lunchpauze werd het ‘Container Conveyor Belt System’ behandeld. Dit systeem is bedacht door een projectgroep, die hiermee de efficiëntie en de snelheid op containerterminals probeert te verhogen. Door containers af en aan te voeren van en naar de ‘Gantry’ containerkranen bij het schip met behulp van lopende banden, zou tijd en manschappen kunnen worden bespaard, omdat er geen tussenkomst meer nodig is van voertuigen die de containers van de containeropslagplaats naar de containerkranen brengen. Met een lopende band zou het transport van de containers over het terminalterrein ook sneller kunnen verlopen.

Direct na de lunchpauze werd het project ‘Augmented Reality’ gepresenteerd. De bedoeling van dit systeem is dat op de brug op één of meerdere ramen voor de officier van de wacht nuttige informatie wordt geprojecteerd, waaronder zijn eigen koers en vaart, de plaats van boeien en geulen, en de plaats van schepen in de omgeving. In de presentatie zijn enkele toepassingen behandeld, en enkele oplossingen genoemd voor eventuele bijkomende problemen wanneer zo’n dergelijk systeem gebruikt zou worden voor de zeevaart.

De laatste presentatie ging over het project ‘Upcycle the Gyres’. Het doel van het project was het ontwikkelen van een systeem om plastic te verzamelen, dat zich verzameld op de grote zeestromen op de zeeën en oceanen, en vervolgens te recyclen. Met behulp van een moederschip en meerdere onbemande drones zou dit plan gerealiseerd moeten worden. Het plastic wordt vervolgens opgeslagen en kan daarna bijvoorbeeld worden gerecycled tot schone dieselolie.

Het einde van het symposium was zoals gebruikelijk de afsluitende speech van de directeur van de Rotterdam Mainport University of Applied Sciences.

Bij dit bericht kun je enkele foto’s met sfeerimpressies vinden.

De middag werd afgesloten met een borrel. Hier konden we nog met iedereen bijpraten, en met de meesten voorlopig afscheid nemen, want de meesten zien we na vandaag pas weer over een half jaar: waarschijnlijk op de terugkomdag na de eerste stage op school. Als alles goed gaat was het vandaag ook de laatste keer dat we in het gebouw aanwezig waren in de periode vanaf nu tot februari volgend jaar.

Op de foto is het getuigschrift van mijn behaalde propedeuse gedeeltelijk te zien, samen met het eerste officiële Marof-t-shirt! Dit t-shirt kreeg ik vanmiddag cadeau van mijn ouders, en zo kan ik nog meer reclame maken voor de website.

Om op stage te mogen heb ik deze punten niet per se nodig, maar het zou toch prettig zijn om het vak nu gehaald te hebben. Om op stage te mogen dient iedereen minimaal 45 studiepunten behaald te hebben, en de onderdelen BRP (BVA, radar en plotten), calamiteitenbeheersing en marcom voldoende afgesloten te hebben. Virtueel mag ik dus op stage, want ik voldoe nu al aan deze criteria. Of we definitief op stage mogen, horen we aanstaande dinsdag. Maandag zal school namelijk naar de studievoortgang van iedereen gaan kijken.

Gisteren was het zaak de gehuurde studieboeken in te leveren. Aanstaande woensdag de propedeuse-uitreiking voor de studenten die hun propedeuse dit afgelopen studiejaar hebben behaald. Hier zal ook ik mijn propedeuse in ontvangst gaan nemen.

Ten slotte heb ik vannacht een update aan de website doorgevoerd. De fotogalerij is naar het Extra-gedeelte verplaatst, om plaats te kunnen maken voor de Posities- en de Reisverslagen-pagina’s. Op de Posities-pagina zijn onze schepen op de kaart te volgen, en op de Reisverslagen-pagina is een overzicht gemaakt van de reisverslagen van iedere student. Tijdens de eerste stage zullen ook nog andere medestudenten hun reisverslagen op deze website gaan plaatsen. Zij zullen dan ook op de kaart te volgen zijn.

De groep werd vanmiddag verdeeld in drie kleinere groepen. Mijn groep begon met de oefening met het ademluchttoestel. We moesten dit ademluchttoestel gereed maken voor gebruik, en daarna het toestel, inclusief masker, om doen. Met het toestel om gingen we naar het nagemaakte schip op het terrein, om vervolgens een mangat te betreden. Via vier mangaten binnen het ‘schip’ konden we aan de andere kant weer via de trap omhoog. De laatste opdracht van dit onderdeel was het blussen van een brandje met een poederblusser.

Het tweede onderdeel waar we met onze groep heen gingen, ging over het betreden van gesloten ruimtes aan boord. Voorafgaand aan deze actie moet er onder andere worden gecontroleerd of er voldoende zuurstof aanwezig is, en of er geen giftige gassen in de ruimte zitten. Dit kan worden gecontroleerd met speciale apparatuur, waarvan we twee voorbeelden hebben bekeken.

Het laatste onderdeel was een stuk theorie over wat te doen bij een ongeval waarbij gevaarlijke stoffen een rol gespeeld hebben. We hebben hierbij onder andere gekeken naar hoe iemand in dit geval beademd moet worden.

Op de foto bij dit bericht is te zien hoe enkele medestudenten met hun ademluchttoestel via de trap weer op het dek van het nagemaakte schip kwamen.