Wat gaat het hard, want ook week nummer twee zit er al weer op. De afgelopen week zijn we via de Middellandse Zee en het Suezkanaal naar de container terminal van Aqaba, Jordanië, gevaren. Het was voorlopig mijn laatste week in de machinekamer. Naast de dagelijkse wachtrondjes, hebben we vorige week tevens één van de HFO separatoren van de hoofdmotor overgehaald. Het ontmantelen van deze separator verloopt bijna op dezelfde manier als bij de smeerolie separator, die we de eerste week hadden overgehaald, dus deze keer ging het al een stuk gemakkelijker.
Zaterdag was de laatste dag dat ik aan de separator heb gewerkt, want zondag stond er slechts een klein klusje op het programma: het schoonmaken van luchtkoelers. Na dit klusje zat de dag er wat betreft werken op. Daarmee kwam ook het einde aan mijn eerste twee weken in de machinekamer, want de dag erna, maandag, gisteren, startte ik op de brug. Jitske zit nu voor twee weken in de machinekamer, en is bezig geweest de separator weer in elkaar te zetten.
Toen ik gisteren om 8:00 uur op de brug kwam, waren we al vrij ver op de Golf van Aqaba. De Golf is niet heel breed, waardoor je beide landen, Egypte aan bakboord, en Saudie-Arabië aan stuurboord, kon zien. Na de lunch waren we ter hoogte van de container terminal, maar konden we niet direct naar onze plek aan de kade, want nog niet alle containers waren aan boord van een containerschip van MSC, dat op onze plek lag. Normaal zouden we het anker uit kunnen gooien als we enkele uren zouden moeten wachten, maar dat ging nu niet, want de Golf is op sommige plaatsen 800 tot 1000 meter diep. Er zat dus niets anders op dat wat rond te dobberen, samen met enkele andere schepen, die ook op een vrije plek lagen te wachten. Rond 16:00 uur was dan eindelijk het schip van MSC van de kade gemeerd, kwam de loods aan boord, en konden wij richting de kade. Het meren verliep soepel. Nadat ik de loods had begeleid naar de gangway, had ik samen met de kapitein de brug afgesloten, en zat het er voor die dag bijna op. Het laden en lossen was inmiddels ‘in volle gang’, dus ik kon een kijkje gaan nemen aan dek, en in het losplan aangeven welke containers er al gelost waren. Er was slechts één kraan bezig met lossen, dus dit ging niet bepaald vlot. Na enkele containers van dek naar de kade te hebben zien gaan, zat het erop.
Vanmorgen gingen we weer verder met het controleren van het los- en laadplan. Het gaat er hier om of de containers goed op de goede plaats staan, of de twistlocks goed zitten en of de containers goed gesjord zijn. Verder moesten we enkele reefers, die moesten worden gelost, ontkoppelen, en enkele nieuw geladen reefers aankoppelen. Daarna was het afwachten tot de laatste containers geladen waren. Het streven van de terminal was 11:00 uur, wat later werd bijgesteld tot 13:00 uur. Het duurde zelfs nog langer, want pas rond 15:30 uur werd de laatste container aan boord gehesen. Daarna hebben we de brug klaar gemaakt voor vertrek, kwam de loods aan boord, en waren we rond 16:15 uur ‘unmoored’. De zeereis richting Jeddah begon om 17:30 uur.
Bijgevoegd enkele foto’s van de afgelopen week.
Hey Mitchel.
Het gaat zeker snel met de tijd de tweede week is alweer voorbij en jij ben nu bruggemans geworden.
Dat is weer een nieuw begin in de reeks van opleiding aan boord van de kimi.
Je moet dus ook het laden en lossen in de gaten houden en de loods begelijden.
Je kan daar in de golf dus staande drinken zo diep als dat daar is dat ankerketting veel te kort is om ten anker te gaan.
Geweldig verslag mitchel je word zo doende ook nog een redelijk goede verslag gever.
Met de trotse groeten van oma en opa