Vorige week zijn we in Rotterdam opgestapt voor onze tweede stage. Ondertussen zijn we alweer ruim een week verder, zijn we het Suezkanaal al bijna uit en meren we morgen aan in Aqaba, Jordanië.
In tegenstelling tot de vorige stage staat Mitchel de eerste twee weken op de brug en loop ik twee weken in de machinekamer. Op deze manier raken we beide weer gewend aan de normale gang van zaken. En zo zullen we de komende maanden wisselen tussen nautisch en technisch en visa versa.
Het slechte weer dat Nederland momenteel treft, zijn wij ook tegengekomen op de Golf van Biskaje. Golven van acht meter waren geen uitzondering. Je moet er maar van houden! Die dagen heb ik dan ook maar op de bank geslapen, want ik rolde me te vaak uit bed. Wat er nog op de planning staat voor de komende weken?! Van alles, het verandert met de dag.
Op de foto: het beeld vanaf de brug van ongeveer een uur geleden. Links de opkomende maan, en rechts de boeien met lichtjes die de geul en de te volgen route markeren.
Ahoy Jitske.
Geweldig leuk dat jij een verslag van de eerste week op de
Kampala geplaatst heeft.
Wij volgen voor zover mogelijk jullie route op internet’
Heb je nog pijnlijke gevolgen gehad van de koprol uit de kooi bij dat slechte weer waarin jullie terecht waren gekomen?
Ja je kan een soort flatgebouw van water tegen komen vooral daar bij biskaje Brrrrr.
Wij wensen jullie een goede vaart en behouden thuiskomst toe.
Wees er van verzekerd dat wij jullie voortdurend in onze gebeden gedenken.
XXX Groetjes Oma en Opa.