Gisteren, maandag, begon dan eindelijk het laden van de pakketten hout. ‘s Ochtends om 0645 stond de voorman op de stoep. Een kwartier later lagen de eerste 4 luiken open en kon het laden beginnen. Volgens de voorman kwamen de stuwadoors met 2 ploegen, dit houd in dat er van 0700 tot 1600 en van 1600 tot 0100 gewerkt zou worden. Voor de walploegen best aardig te doen. Echter hebben wij maar 2 officieren lopen dus die hebben een lange dag gemaakt (ik iets minder lang, 11 uur gewerkt). Rond 2200 was het ruim vol, de pakketten hout lagen op sommige plekken 7 hoog waar er een max van 5 hoog was berekend. Er was ontzettend slecht gestuwd.

Om 2200 werdt ik mijn bed uit gebeld om te helpen met het dichtgooien van de luiken en het sjorren van de luikenkraan. Het welbekende gebrom en getril van onze hoofdpruttel begon rond 2300 weer, het sein dat we toch echt bijna weer gingen varen. We lagen immers al een week stil. Nadat om 0000 de loods aan boord kwam ging het vrij vlot. Het wegdraaien van de kant kostte wat moeite maar verder ging alles prima. Ik kon met een gerust hart naar bed.

Vanochtend om 1000 kwam de volgende loods alweer aan boord. We waren immers al bijna bij Kaskinen. Waar, toen we amper vastlagen, de agent al stond te springen om aan boord te komen. Samen met de 2de officier en een A/B hebben we 4 luiken van ruim 1 opengegooid zodat de walploeg zo snel mogelijk kon beginnen met het laden van nog meer pakketten hout. Naar verwachting zijn we donderdag klaar met laden en zullen we vertrekken richting Algarije. Er zijn nog wat wijzigingen in het schema van loshavens, waarschijnlijk gaan we niet naar Djen Djen maar naar Bejaja, een haven waar de Fuldaborg ruim een maand geleden ook al was.

Kaskinen is overigens een kleinere haven dan Sundsvall. Echter hebben ze hier net als in Sundsvall bomen tot waar je kijken kunt. Het ruikt ook gewoon naar bos terwijl de dichtstbijzijnde bomen toch al snel 500 meter van ons vandaan staan.

Het volgende bericht zal vanaf zee zijn, we gaan zien wat het word. Heb er zin ân!