Ja hoor, we zijn onderweg naar Algarije! Welke haven we naar toe gaan is nog niet bekend, maar dat maakt niet uit. Voorlopig zijn we er toch nog niet. Op moment van schrijven liggen we ergens op de Noordzee waar we toch wel wat drukkere dagen achter de rug hebben. Het laden in Kaskinen verliep voorspoedig, de stuwadoors verstonden hun vak erg goed en het ruim werd dan ook al puzzelend vakkundig volgelegd met hout. Echter paste niet al het hout in het ruim en moest er dus een deklast gezet worden. Dit vraagt enige voorbereiding en hier zijn we dus ook optijd mee begonnen. Ruim 2 was al afgetopt met hout en de luiken konden ’s ochtendsvroeg om een uur of 6 voorbereid worden. We hebben grote stevige zeilen “tarplins” aan de randen van het dek gelegd. Het hout kon nu geladen worden. Toen de 2 lagen hout (ongeveer 2.5 meter hoog) lagen konden de tarplins over het hout heen getrokken worden. Hierdoor creëer je een grote verpakking op je dek. Vervolgens hebben door middel van kettingen het hout vast gesjort aan het dek. Het opspannen van de kettingen gebeurd met 4 mensen, er komt behoorlijk wat spanning op te staan.
Nadat de beide deklasten (op ruim 1 kwam er ook nog een) gestuwd en gesjord waren konden we rond 11 uur ’s avonds dan toch eindelijk vertrekken. De loods kwam aan boord en we waren vrij snel weer op volle zee. Op zee zijn we de afgelopen dagen veel ander verkeer tegen gekomen. Het stikt hier van de vissers en van de pleziervaart bootjes. Op de radar zijn zeker de pleziervaart bootjes slecht te zien en ookal is het zicht goed, ze zijn slecht te zien. Opletten dus.
Gisterenmiddag (lees: zaterdagmiddag) begon de aanloop naar het Drogden kanaal. Dit is een kanaal dat voor Kopenhagen langs loopt, dit kanaal is ongeveer 250 meter breed en 9 meter diep. Niet al te veel dus. Je kan elkaar passeren maar je moet geen gekke dingen doen. Naar mate we steeds dichter bij het kanaal kwamen werd het steeds drukker. Een natuurlijke trechter duwde alle schepen het kanaal in. Gelukkig liepen wij wat sneller dan de rest dus wij konden voorop naar binnen waardoor we van onze achterliggers geen last hadden. In het kanaal zijn we wel wat tegenliggers tegengekomen, maar hier hebben we vrij weinig last van gehad.
Vandaag (lees: zondag) overdag was een rustige dag. Ook aan boord is de zondag een rustdag. Natuurlijk moet er gewoon gevaren worden maar daar blijft het ook bij. Iedereen loopt zijn wachten en verder vinden er geen werkzaamheden plaats. Tijdens mijn wacht heb ik ook de eerste dolfijnen van mijn reis gespot. Erg leuk om te zien zo midden op zee!
Zoals gezegd liggen we inmiddels ergens op de Noordzee. Ik verwacht dat we morgen (lees: gisteren) overdag Nederland wel zullen passeren (misschien eerder).
Ik hoop dat de eerste loshaven Bejaia zal zijn. Ik heb de pilot van deze haven bekeken en hier stonden wat foto’s bij. Man wat is het mooi daar, het lijkt wel een tropisch eiland.
Hoi Silvan. Hier de oma van Mitchel Leuk dat je ook mee doet met verslagen schrijven.En erg leuk om jullie verhalen te lezen! En ik kijk al weer uit naar het volgende verhaal. En die dolfijnen machtig man. Ik wens je een fijne stage toe,en heel veel succes in de komende tijd
gr. van de oma van Mitchel