Ja hoor, we zijn onderweg naar Algarije! Welke haven we naar toe gaan is nog niet bekend, maar dat maakt niet uit. Voorlopig zijn we er toch nog niet. Op moment van schrijven liggen we ergens op de Noordzee waar we toch wel wat drukkere dagen achter de rug hebben. Het laden in Kaskinen verliep voorspoedig, de stuwadoors verstonden hun vak erg goed en het ruim werd dan ook al puzzelend vakkundig volgelegd met hout. Echter paste niet al het hout in het ruim en moest er dus een deklast gezet worden. Dit vraagt enige voorbereiding en hier zijn we dus ook optijd mee begonnen. Ruim 2 was al afgetopt met hout en de luiken konden ’s ochtendsvroeg om een uur of 6 voorbereid worden. We hebben grote stevige zeilen “tarplins” aan de randen van het dek gelegd. Het hout kon nu geladen worden. Toen de 2 lagen hout (ongeveer 2.5 meter hoog) lagen konden de tarplins over het hout heen getrokken worden. Hierdoor creëer je een grote verpakking op je dek. Vervolgens hebben door middel van kettingen het hout vast gesjort aan het dek. Het opspannen van de kettingen gebeurd met 4 mensen, er komt behoorlijk wat spanning op te staan.
Berichten met het label 'eerste stage'
3
Wat gaat het hard, want ook week nummer twee zit er al weer op. De afgelopen week zijn we via de Middellandse Zee en het Suezkanaal naar de container terminal van Aqaba, Jordanië, gevaren. Het was voorlopig mijn laatste week in de machinekamer. Naast de dagelijkse wachtrondjes, hebben we vorige week tevens één van de HFO separatoren van de hoofdmotor overgehaald. Het ontmantelen van deze separator verloopt bijna op dezelfde manier als bij de smeerolie separator, die we de eerste week hadden overgehaald, dus deze keer ging het al een stuk gemakkelijker.
Een aantal dagen terug was ik begonnen met het schrijven voor een stukje op marof.nl. Vandaag heb ik eindelijk de tijd gevonden om het bericht af te maken! Het begon allemaal met:
De eerste week op de Maersk Kimi zit erop. Ik moet zeggen dat het vrij hard is gegaan, en dat het niet voelt alsof er al een week voorbij is, nadat we vorige week dinsdag aan boord stapten. ‘Gewend’ is misschien nog een iets te groot woord, maar ik kan me al aardig vinden in het leven hier aan boord. Ik zit al een beetje in het ritme, en de (meeste) gebruiken ken ik nu ook. Ook het navigeren door de machinekamer gaat steeds beter!
Gisteren, maandag, begon dan eindelijk het laden van de pakketten hout. ‘s Ochtends om 0645 stond de voorman op de stoep. Een kwartier later lagen de eerste 4 luiken open en kon het laden beginnen. Volgens de voorman kwamen de stuwadoors met 2 ploegen, dit houd in dat er van 0700 tot 1600 en van 1600 tot 0100 gewerkt zou worden. Voor de walploegen best aardig te doen. Echter hebben wij maar 2 officieren lopen dus die hebben een lange dag gemaakt (ik iets minder lang, 11 uur gewerkt). Rond 2200 was het ruim vol, de pakketten hout lagen op sommige plekken 7 hoog waar er een max van 5 hoog was berekend. Er was ontzettend slecht gestuwd.
